M'n voeten in het gras en de wind door m'n haar

1 januari 2017

Januari 2017 - Mariëtte Ophof
Dit is m’n laatste column voor Vakantiekriebels & Vrije Tijd en u zit hem te lezen zoals u dat misschien al twintig jaar doet. Want zolang deel ik met u mijn kampeeravonturen en overpeinzingen. Vanaf nummer 1 tot en met nummer 92, de uitgave die nu voor u ligt.
Voor Vakantiekriebels & Vrije Tijd bezocht ik veel kampeerbestemmingen in Europa. Bekende en minder bekende maar altijd interessant. Soms mocht het hele gezin mee maar vaker niet en altijd ontmoette ik nieuwe mensen. Leuke mensen, interessante mensen, mensen met een verhaal.
De mooiste herinneringen zijn misschien wel de ontmoetingen met Nederlandse campingeigenaren in het buitenland. Ze hadden een droom en durfden de stap te maken naar een heel nieuw bestaan. Ze namen de tijd mij hun persoonlijke verhaal te vertellen. Wat een moed en wat een avonturen en wat een heerlijke gesprekken!
Leuk waren ook de beursbezoeken en het contact met u, de lezers. Leuke ontmoetingen en ook hier, fijne gesprekken. U reageerde op mijn verhalen en columns. Meestal aardige reacties en soms een minder aardige. Een paar keer zelfs een opzegging omdat ik iets schreef dat u niet zinde. Eigenlijk genoot ik daar stiekem ook van omdat ik kennelijk iets schreef wat er toe deed.
En dan zijn er natuurlijk de collega’s en relaties waarvan ik afscheid neem en waarmee ik 92 keer de Vakantiekriebels maakte en nog 100 andere uitgaves. Met sommigen werkte ik twintig jaar. Van het begin tot nu. Sommige contacten blijven, andere niet. Zo gaat dat.

Ieder eind is een nieuw begin maar wat blijft is mijn liefde voor het kamperen. M’n voeten in het gras, de wind door m’n haar en de vrijheid van het buiten zijn. Heerlijk!
Ik wens u (en mezelf) nog heel veel kampeerplezier. En bedankt dat u mijn verhalen las.