Uitstapjes maken met mijn lief en onze kinderen zijn een van mijn favoriete bezigheden. Toch worden deze uitjes nogal eens overschaduwd door wagenziekte. Zijn we langer dan 1 uur onderweg dan moeten we beslist een plastic boodschappentas binnen handbereik houden. Want niet zelden wordt deze tas vol gespuugd door een reisziek kind.
Nou heeft de apotheek daar in de vorm van reistabletjes wel een oplossing voor, maar eerlijk is eerlijk, het werkt niet 100%.
Veel ‘lotgenoten’ lossen het probleem op door het wagenzieke kind op de passagiersstoel voorin te laten plaatsnemen, maar aangezien ook ik achterin de auto snel grijs en groen uitsla, verschuiven we zo alleen het probleem.
Zelf hebben we al een aantal preventieve maatregelen bedacht: goed eten voor de reis begint, niet lezen in de auto (want echt, voordat de eerste regel uit is staan we aan de kant van de weg en zitten wij op de knieën in de berm) en vooral recht vooruit kijken, dus niet door het zijraampje. Wagenziekte, het is vervelend, maar we zullen er mee moeten leven.
We zijn dankbaar dat we in Nederland wonen, de nationale wegenbouw is schaars met het aanleggen van scherpe bochten en al met al is een tochtje binnen onze landsgrenzen wel te doen. Tijdens een vakantie over ver is dat andere koek. Haarspeldbocht na haarspeldbocht zoeken we onze weg door de afgelegen natuur. De meisjes kijken gedisciplineerd door de vooruit terwijl de jongens door de zijraampjes de omgeving overzien. Veel ontgaat ons op deze manier, maar dat hebben wij er wel voor over. Is het tijdens zo’n tocht ook nog flink warm en loopt het tegen etenstijd, leg dan de zakken maar klaar….
Het is trouwens niet alleen voor ons vervelend, ook onze bestuurder wordt voor een lastig dilemma geplaatst. Moet je nou juist gas geven en zorgen snel op de plaats van bestemming te zijn of neem je gas terug en beperk je het optrekken en afremmen tot het minimum. Het zijn keuzes die afhangen van de situatie, plaats en tijd. Soms kiest hij voor het een, soms voor het ander…..
Bevindt u zich in de nabije toekomst eens achter een stapvoets rijdende auto, ga u dan niet zitten ergeren aan deze ‘zondagsrijders’, maar heb meelij met de bestuurder die ook alleen maar probeert de zieken te ontlasten….
Mariëtte Bos