Onze jongste speelt al jaren trompet en dit jaar werd hij gevraagd mee te lopen in de carnavalsoptocht in Keulen.
DE carnavalsoptocht, want het is de grootste in Europa. Misschien moet je met carnaval zijn opgegroeid om het te begrijpen maar mijn noordelijke inslag belemmerd ieder begrip voor dit groot drankfestijn. Eenmaal opgenomen in de hossende massa merk ik al snel dat het wel wat meer is dan dat. Veel meer dan dat.
Het hele kermis begint op 11 november. Carnavalsverenigingen beleggen hun vergaderingen en knutselavonden. De mouwen worden opgestroopt, de krachten gebundeld en na weken noeste arbeid (en drinken, ja dat toch ook wel) krijgen de praalwagens langzaam vorm. De spanning stijgt en krijgt zijn ontlading in een vijf dagen durend volksfeest.
Om 11.11 uur op een donderdag in februari of maart laat iedere Keulenaar het werk uit de handen vallen en is het tijd voor een andere werkelijkheid. De werkelijkheid van Prins Carnaval en zijn gevolg. Zij plegen hun jaarlijkse coupe en hebben 5 dagen de macht van de stad in handen. Via privé feesten in kroegen en feesttenten en de wijkoptochten op zondag leven de carnavalsvierders naar het hoogtepunt op de maandag.
Want weken klussen en 4 dagen feesten was slechts de opmaat naar de maandag; Rosen Montag! De 6,5 km lange carnavalsoptocht die zich door de straten van de stad heen wurmt.
Na uren wachten is het zover, de massa begint te deinen en praalwagens met terugkerende thema’s als de kredietcrisis, Barack Obama en Angela Merkel rijden voorbij. Maar eigenlijk is dat bijzaak. Het uitgedoste publiek komt voor de muziek en het snoepgoed dat met handenvol (1,5 ton!) over de hossende massa wordt uitgestrooid. Wij graaien gretig mee. Een grote cowboy met blozende wangen komt op mij toegelopen en voor ik het weet heb ik een dikke zoen op beide wangen en twee rozen in mijn hand. Iemand legt me uit dat dit een ‘Stubjer (bloem) fur ein Butzje (kusje)’ is. Duizenden bloemen worden uitgedeeld aan bevallige dames in het publiek. Evenzoveel zoenen worden als wisselgeld teruggeven en zo is iedereen blij.
Na vier hele uren loopt zoonlief met de trompet aan zijn lippen en een bloem in zijn haar voorbij. De gemeente reinigingsdienst staat in rijen van 3 opgesteld om de stad in enkele uren terug te toveren naar de stad van de zakelijke Duitsers zoals we die de overige 360 dagen van het jaar kennen.
Met een tas vol snoepgoed en een hand vol bloemen reizen we terug naar huis. Carnaval in Keulen heeft mijn hart gestolen. Kölle Alaaf!
Mariëtte Bos