Eten op de camping doet een aanslag op het incasseringsvermogen van iedereen maar vooral op dat van kinderen. Zijn ze thuis gewend vlees, aardappeltjes en één of twee soorten groenten op hun bordje te vinden, op de camping wordt niet dikwijls een versnelling lager geschakeld en moeten ze het doen met allerlei ongewone eenpansgerechten. Leerzaam, natuurlijk! Maar ik kan me, vanuit het kind bekeken, enig wantrouwen wel voorstellen.
Niet alleen wordt alles in 1 pan gekwakt, ook worden de ingrediënten in een buitenlandse winkel gekocht. Tel daarbij de verhalen die ze wel eens opvangen over buitenlandse eetgewoontes; slakken, kikkerbillen, bedorven haring, gebakken zangvogeltjes, enz. dan heb je toch redenen genoeg om op zijn minst alert te zijn.
Zo verging het ook onze jongste (7 jaar). Hij mocht met zijn vriendje mee om een weekje te kamperen. Voor vertrek namen we nog even een aantal belangwekkende zaken met hem door. Handen wassen na het toiletbezoek, niet ruziën, goed luisteren, enz. Aangezien hij wel eens aan tafel zit te kniezen werd hem op het hart gedrukt alles te eten wat de pot schaft. Want een kniezend kind aan tafel…. ik vind het geen feest.
Na een weekje was hij weer thuis en keek hij terug op een groot avontuur; want 7 jaar en dan een hele week je benen bij iemand anders onder de tafel steken is tenslotte niet niks.
Drie dagen na zijn thuiskomst kook ik een pannetje soep terwijl zoonlief naast me zit te tekenen. “Mam”, vraagt hij “wordt tomatensoep gemaakt van tomaten?”. Ja dat is zo. “En mam, wordt kippensoep gemaakt van kippen?” Ja, ook dat klopt. “En mam wordt groentesoep dan gemaakt van groente?” Ja, ja dat klopt allemaal, maar waarom vraag je dat? “Nou, toen we op de camping waren kregen we guppensoep. En toen dacht ik dat is vast van guppys gemaakt. En ik weet wel dat ik alles moest opeten, maar ik ga echt geen visjes opeten hoor! Zou jij die wel opeten?” Tja,….het is in ieder geval iets om over na te denken??????
Omdat ik niet direct begreep hoe deze vork in de steel zat besloot ik eens te informeren bij de moeder van het vriendje. Wat voor soep hebben jullie op de camping gegeten?
“Oh dat kan van alles zijn want ik neem altijd cup-a-soup mee. Lekker gemakkelijk en dan kunnen ze zelf kiezen”, was haar verlossende antwoord. Toen ik haar vertelde van het misverstand (cup-a-soup en guppensoep) begreep ze met terugwerkende kracht waarom hun loge tijdens het eten zo benauwd had zitten kijken…
Mariëtte Bos